Archief

“Ik ben zo bang.” Hij trekt mij tegen zich aan. Mijn snot op zijn shirt. Mijn lichaam schokt en mijn ademhaling giert. “Ik wil die

“Waar bleef je nou Wim? Ik heb mij al aangemeld.” Hij snelt de wachtkamer in. Ik schat hem een jaar of zeventig. De oude dame

Ik ben al wakker. Kijk naar jou. Je bent vandaag jarig. Totaal ontspannen lig je te slapen. Ik sluip de trap af. Wek jouw kids

“We doen het al vier jaar niet meer.” Beschaamd kijkt ze naar de grond. “Het deed steeds pijn. Eerst stopten we met gemeenschap. Er bleef

“Ik wil later net zo zijn als jij!” “Aah wat lief!” Bijna smelt ik. “Maar, hoe dat zo?” “Nou, jij bent toch beroemd? Ik wil

“Ik verlies mijn vrienden en mijn kennissen. Ze snappen niet wat het is om zo moe te zijn. De ene dag kan ik meer dan de andere.