Archief

Ik schrijf jullie. Omdat ik trots ben. En dankbaar. En soms verdrietig. Om ons. Om jullie. Lieve Wendy, ik leerde jou kennen toen ik voorlichting

‘Je bent genomineerd voor de ‘You Go Girl Award’ van 2017.’ Ik lees de email opnieuw. En opnieuw. Hij is echt aan mij geadresseerd! ‘Carlijn.

“Wat wil jij later worden?” “Schooljuf. Of K3.” “Ik wil zuster worden. Of moeder. ” Mijn nichtje en haar vriendinnetje zijn vrij van school. De

“Mama, mag ik papa even bellen?” “Straks.” “Maar ik wil het nu!” Zegt het kleutertje fel. “Niet nu. We zijn over een kwartiertje thuis.” “Nee!

“Wil jij ook?” Ze haalt een pakje bananen Tjolk uit haar rugtas. Ik leg mijn pop op het gras. Trek haar een pyjama aan. Daar

“Ik klap niet voor negers in onze kerk!” Hoor ik fluisterend achter mij. Om mij heen stijgt een daverend applaus op. Maar mijn hart voelt