Archief

Ze vallen op. Trekken mijn aandacht. Hun donkere huid. Grote bruine ogen. Mooie lach. Lange benen zoals alleen Afrikaanse schoonheden die hebben. Ze zijn jong

Ken je dat gevoel? Dat je naar een feestje gaat en er op je allerleukst uit wilt zien? Dat ene nieuwe jurkje. Met die gave

“Mama! Mag ik bij Lize spelen?” Ze rent enthousiast op haar moeder af. Duwt haar schooltas in haar moeders armen. Lize komt er ook bij

“Dit kindje was zo welkom maar we hebben de zwangerschap afgebroken….” Je valt stil. Kijkt mij aan. Peilt mijn reactie. Mijn keel wordt dik. Ik

Ze zit aan de waterkant in Poeldijk. In haar rolstoel. Handen gevouwen in haar schoot. Breekbaar en fragiel. Ik schat haar ouder dan negentig jaar.

Niet eerder durfde ik jouw verhaal online te knallen. Omdat de kans bestond dat je het einde van de dag niet zou halen. Nu, enkele