Archief

De telefoon gaat over. Ik voel twijfel. “Goedemorgen. Met Janine. Letselschade advocaat.” Ophangen gaat niet meer. Hakkelend vertel ik wie ik ben. Waarom ik bel.

“Doe je hoofd maar naar achteren. Adem rustig in en uit.” De slang verdwijnt haar neus in. Wordt doorgeschoven. Tranen wellen op in haar ogen.

Zijn hoofd verschijnt tussen de gordijnen door. Vanuit mijn auto zwaai ik uitbundig. Het gordijn gaat iets verder opzij. Dan zwaait zijn voordeur open. Ik

Hij plonst het water in. Spartelt. Oranje mouwtjes om zijn dunne armpjes. Snel zwem ik naar hem toe. “Hoi. Hoe heet jij?” “Lucas.” Tijdens het

“Sorry dat ik wat later ben.” Mijn zus komt gehaast binnen. Hangt haar jas over haar stoel. Tas op de grond. Ze ploft op de

“We zijn eigenlijk een drieling.” Zegt mijn zus stellig. We staan op een feestje. In gesprek met een meneer die wij niet kennen. “We zijn