Archief

“We doen het al vier jaar niet meer.” Beschaamd kijkt ze naar de grond. “Het deed steeds pijn. Eerst stopten we met gemeenschap. Er bleef

“Ik wil later net zo zijn als jij!” “Aah wat lief!” Bijna smelt ik. “Maar, hoe dat zo?” “Nou, jij bent toch beroemd? Ik wil

“Ik verlies mijn vrienden en mijn kennissen. Ze snappen niet wat het is om zo moe te zijn. De ene dag kan ik meer dan de andere.

“Wie ben ik nog zonder wie ik was?” Met trieste ogen kijkt ze mij vragend aan. “Ik was altijd goed in mijn werk. Ik was

“Carlijn!! Waarom ga je dit eigenlijk doen?” Hij schreeuwt keihard in mijn oor. De herrie van het snel opstijgende vliegtuig is oorverdovend. “Omdat het kan!”

De stank overvalt mij. Ik kokhals en ben geneigd mijn hand voor neus en mond te houden. Ik kan mij nog net inhouden. Loop achter haar