Doorpakken.

“Er komt een dag dat hij iemand zwanger maakt!”

We zitten met elkaar om de tafel. De begeleiders van mijn client, zijn gedragsdeskundige en ik. Ze kijken mij zwijgend en bijna afwachtend aan.

“Ja. Tja. Dat zou inderdaad kunnen.” zegt Eva, zijn nieuwe begeleidster.

“Hij zit op drie dating apps. Heeft ieder weekend een nieuwe scharrel en blijft daar ook slapen. Hij heeft volledig onbeschermde sex. Het gaat een keer mis.”

“Gebruikt hij wel iets tegen SOA’s?”

“Nee.” Beaam ik direct. “Maar mijn grootste zorg is dat hij iemand zwanger zal maken. Hij wil geen kinderen. Hij zou er met zijn verstandelijke beperking ook niet voor kunnen zorgen. We moeten echt doorpakken en een afspraak regelen voor een sterilisatie. Hij zegt tegen alle meisjes dat hij onvruchtbaar is maar dat is niet zo. Ik zie het als mijn taak om Koen maar ook die meisjes te beschermen. ”

“Oke. Daar moeten we iets mee doen. Zullen we dat in het zorgplan opnemen?”

“Nee!” Onderbreek ik haar. “Dan duurt het weer weken, of maanden. Er moet NU gehandeld worden. Als hij een meisje zwanger maakt zeggen we allemaal: ‘Ja, we wisten van tevoren dat dit kon gebeuren.’ Dat moeten we voor zijn!”

Er wordt instemmend geknikt.

Een dag later pak ik door. Ik bespreek nogmaals met Koen wat een sterilisatie inhoudt. Hij wil het onder de voorwaarde dat het geen pijn doet. We vragen bij de huisarts na of de sterilisatie met propofol of narcose gedaan kan worden. Er komt een verwijzing voor de uroloog maar ook dat duurt maanden. Dus bel ik in het rond of het ergens anders sneller kan. Met verdoving. Alles om te voorkomen dat mijn client zich nog bedenkt en straks met een zwangere scharrel zit, of nog erger: Een stuk of drie tegelijk. Eerst dit, die SOA-voorlichting komt daarna wel….

Situaties proberen te voorkomen en doorpakken: Ook dat is Mentorschap.

X Carlijn