Staatsgeheim in haar snot

Sinterklaas is het land weer uit. Een dag te vroeg.

Mijn elf jarige stiefdochtertje moest zich op advies van de GGD laten testen. Haar klas zat sinds enkele dagen in quarantaine en haar vriendinnetjes testten positief. De testafspraak liet twee dagen op zich wachten. Topdrukte in de regio met snotneuzen.

Vrijdag getest. Zaterdag de uitslag. Op tijd voor ons Sinterklaasfeest. Dachten we. Hoopten we. Aangezien ze geen Digi-D had zouden we worden gebeld voor de uitslag. Tegen de regels in toch maar zelf gaan bellen met de GGD.

“Goedemiddag. Zou u  de uitslag alvast door kunnen geven want we vieren vanavond Sinterklaas maar zonder uitslag kan het kinderfeest niet doorgaan. Dat zou sneu zijn voor haar en haar nog gelovige broertje. Het is tenslotte een kinderfeestdag!”

“Dat begrijp ik mevrouw.” Zei de vriendelijk dame van de GGD aan de andere kant van de lijn. “Ik zie hier de uitslag voor mij staan maar die mag ik helaas niet geven want ik ben niet bevoegd om medische informatie aan u door te geven. Mijn collega is dat wel. Ik zal hem vragen of hij u zo snel mogelijk belt.”

Mijn stiefdochter had plotseling een staatsgeheim in haar snot. Deze dame was niet bevoegd. Betekende dit dat ze tóch positief was, net als haar vriendinnetjes?

De klok tikte voort. Het Sinterklaasfeest bij mijn ouders en kleine nichtjes ging bijna beginnen. Met strooiende pieten door het huis en een grote Sinterklaas. Verheugde kindersnoetjes en zakken vol pakjes. We keken er al weken naar uit. Keurig met 4 volwassen gasten en 5 kindjes onder de dertien jaar. Iedereen een zelftest gedaan. We houden ons tenslotte al twee jaar aan de regels van de overheid. Volgen de maatregelen en het beleid trouw op.

Helaas.

Het kinderfeest is aan mijn stiefkindjes voorbij gegaan. We zijn niet op tijd gebeld. Wij durfden het risico niet te nemen om tóch naar het Sinterklaasfeest te gaan zonder uitslag. Het risico voor mijn oude ouders en mijn zus werkzaam in het onderwijs is te groot.

Daar zaten we. Thuis. Zonder Sint en Pieten. Zonder verheugde kindersnoetjes. Met snel gebrachte pakjes door mijn zus.

We hebben er wat van gemaakt zoals wij dat gelukkig kunnen. Schakelen, snel de slingers ophangen, spelletjes op tafel en een spannend kadootjesplan gemaakt.

Maar inwendig huilde mijn hart.

Wát een idioot beleid dat de dame van de GGD de uitslag nota bene voor zich had staan maar niet mocht geven. Voor een kinderfeest!

Een dag later werden we alsnog gebeld. De uitslag was negatief. We konden weer gaan en staan waar wij wilden. Maar dit treurige Sinterklaasfeest zullen wij helaas nooit meer vergeten.

Carlijn