Welkom

“Binnen jij.” 

Ik hoor het heel zachtjes.  

“Binnen kom maar jij. Jaja.” 

Nog een keer.  

Ik zet mijn fiets op slot en draai mij om. Daar staat ze. Eef. In de deuropening. Klopt het wat ik zie? Houdt ze de deur voor mij open? Dat heeft ze nog nooit gedaan.  

Eef is eind veertig, heet voluit Evelien en woont bij mijn cliënte op de groep. Zit altijd in een hoekje van de kamer in haar stoel. Kletst onverstaanbaar tegen zichzelf. Gaat op in haar eigen wereld. Haalt dagelijks tientallen bolletjes wol uit elkaar. Om ze vervolgens weer op te rollen en van voren af aan te beginnen.  

“Goedemorgen Eef. Wat leuk dat je de deur voor mij opent. Echt heel lief.” 

Ik kom al zo’n negen maanden wekelijks op de woongroep voor mijn cliente Suus. Ik wist uberhaupt niet of Eef ooit opmerkte dat ik er was. Vandaag wel. Ze kijkt mij recht aan. Maakt écht contact. 

“Suus kamer toe.” 

“Ja klopt Eef. Ik kom voor Suus en ga zo naar haar kamer toe.” 

“Suus kamer. Jaja. Zit kamer. Jaja. Teevee.” 

“Zit Suus lekker tv te kijken? Dan ga ik er gauw heen. Doei Eef.” 

“Jaja hoor.” Ze mompelt in zichzelf en gaat weer op haar stoel zitten. Pakt een bolletje wol en begint deze af te rollen.  

Een uurtje later, nadat ik Suus haar haren heb gevlochten ga ik weer. Ik trek mijn jas aan. Klets nog even met de begeleiding en maak aanstalten om te vertrekken.  

“Áaaalijntje.” Hoor ik plots. Ik draai mij om. Daar staat ze weer. 

“Zeg je nu Carlijntje, Eef?” Vraag ik verheugd en vol verbazing. 

“Aaaaaalijntje!”Zegt ze nogmaals. Ze schenkt mij een grote glimlach.  

Geen idee waarom ze plots mijn naam zegt en ik haar onverdeelde aandacht krijg maar ik glunder.Het is voor mij een bevestiging en onverwachts kadootje dat ik ook in haar wereldje hoor. Dan strekt ze haar hand uit met haar handpalm omhoog. Spreidt haar vinger. Dit heb ik de begeleiding eerder zien doen.  

Heel subtiel, uiterst zachtjes streel ik met mijn vingertopjes over de hare. De intiemste, kleinste begroeting die ik iemand ooit heb gegeven.  

“Dádá Aaaalijntje.” 

“Dag Eef, tot volgende week.” 

Met een glimlach van oor tot oor verlaat ik de woongroep. De plek waar ik mij altijd welkom voel. Vandaag in het bijzonder; dankzij Eef!  

X Carlijn

#mentorschaphaagenrijn