Jippie!

“Puppy opvoeding?”

Ze leest de titel hardop voor. Haalt het boek uit de cadeau verpakking. Haar blik gaat van mij naar haar vader.

“Wat is het?” Vraag ik neutraal.

“Een boek over hoe je hondjes moet opvoeden.” Elf jaar oud. Haar wijze gezichtje in verwarring. Ze laat mij het boek zien. Alsof ik het zojuist niet zelf heb ingepakt. Inmiddels begint er iets te dagen zie ik aan haar gezicht.

“Waarom zouden jullie dat nou krijgen?” Vraag ik met een glimlach.

Ze kijkt naar haar broertje. Hij kijkt mij afwachtend aan. Hun vader grinnikt liefdevol.

“Voor eeh…” Ze durft het amper uit te spreken. “Zo’n boek is toch voor mensen die een hondje krijgen?” Haar blik schiet weer van haar vader naar mij. Plotseling springt ze overeind.

“Een hondje? Krijgen we een hondje?“ Ze danst door de kamer.

“Ja!” Roep ik lachend. “We krijgen een puppy!”

Ze vliegt haar vader in zijn armen. Rode wangen van spanning. Haar broertje springt bij mij op schoot. Tranen van geluk.

“Mijn liefste wens!” Zegt ze ontroerd.

“Die van mij ook schat. Zoals je weet wandel ik velen kilometers per week. Gekscherend zeg ik al tien jaar dat ik mijn denkbeeldige hondje uit laat. Over een paar maanden kunnen we er eindelijk echt op uit met onze Australian Doodle.”

Van huiswerk maken is opeens geen sprake meer. We voelen ons allemaal hysterisch blij. En tegelijkertijd een beetje gespannen want het opvoeden van een puppy is een dagtaak, dat onderschatten we niet. Toch zijn we er van overtuigd dat wij dat samen kunnen. Gebroken nachten. Midden in de nacht op slippers naar buiten voor een plas. Puppycursus. Puppyziektes. Gedrag aanleren of, nog moeilijker, afleren. Concessies doen. Deze zomer geen vakantie maar rustig wennen aan ons nieuwe gezinslid.

We slepen hondenboeken mee naar huis. Worden lid van Facebookgroepen van mensen met een hond met ‘ons’ ras.  We voelen ons enorm onwetend maar tegelijkertijd gaat er een vrolijke, uitdagende wereld voor ons open. Nu al! En ze is nog niet eens geboren.

We hebben gezinsoverleg over de naam van ons teefje. Saartje is te soft. Miep te knullig. Tut niet zo netjes. Floor te saai. En dan zijn we het opeens allemaal eens.

“Jaaaaaa!” Roepen we in koor. “Jippie!”

We kunnen bijna niet wachten tot April. Dan komt ze bij ons wonen:

Onze Jip!

X Carlijn