“Gaan we daar nu naartoe?”
“Over een kwartiertje gaan we weg.” Zeg ik terwijl ik de vaatwasser in ruim.
“Ben ik daar al wel eens geweest?” Vraagt hij door.
“Wel daar in de buurt maar niet op de plek van de Schotse Hooglanders.”
Even later stappen we in de auto. Rijden naar het achterste stuk van de Laan van Poot en klimmen het hoge duin op. Rennen richting de klimbomen. We klauteren. Worden vies. Vallen bijna maar herpakken ons. Na een half uurtje ploffen we neer op ons picknick kleed. Warme chocomelk en speculaasjes komen uit mijn tas tevoorschijn.
Nadat we alles hebben opgepeuzeld stel ik voor om verstoppertje te spelen in het bos.
“Ja maar niet alleen. Ik wil bij mijn zus blijven.” Zegt hij snel. Ik snap het wel. Hij kent het hier niet en is tenslotte nog maar zes jaar. We verstoppen, zoeken en vinden. We hebben plezier. Tot hij opeens keihard roept met angst in zijn stem:
“Carlijnnnnnnn!!!!! Kom snel!!!!!”
Ik ren naar hem toe. Zie hem voorovergebogen staan. Is hij gevallen? Zijn enkel verstuikt? Bloedt hij?
“Kijk.” Zegt hij verschrikt. “Grote voetafdrukken!”
In het mulle zand staat een grote schoenafdruk. “Nou inderdaad. Maar moest je daar nu zo hard om gillen?”
“Is dit van de Schotse Hooglanders?” Vraagt hij met grote ogen. Ik snap zijn vraag niet goed, leid hem af en we zoeken verder naar papa in de bosjes. Nadat iedereen gevonden is lopen we richting het strand.
“Kom. We lopen even via de andere kant.” Zeg ik. “Daar stonden vorige keer de Schotse Hooglanders.”
“Zijn die gevaarlijk?” Vraagt hij met een klein stemmetje.
“Niet als je op afstand blijft.”
“Zijn ze heeeeeel groot?”
“Ja ze zijn wel groot. En ze hebben lange haren.”
“Dragen ze ook heeeele grote schoenen?”
Ik sta abrupt stil. Er begint mij iets te dagen.
“Lieverd. Weet je wel wat Schotse Hooglanders zijn?”
“Ja,” zegt hij met een benepen stemmetje. “Hele grote harige mensen reuzen uit Schotland toch?”
Ik snap plotseling zijn vraag over de voetafdruk en de angst in de bosjes tijdens het spelen. Hij was als de dood een grote Schotse Reus tegen te komen. Ik stel hem gerust. Even later staan we te kijken bij de koeien. Hij vindt ze prachtig.
Een klein uurtje later zitten we in een strandtent te smullen van bitterballen gemaakt van…… Inderdaad: Zijn Schotse Reuzen. 😊
x Carlijn
Recente reacties