child-419404_1280

Tekkie

“Dat wil ik niet. Ik wil naar het park.”

“Daar zijn we vanmorgen al geweest.” Zeg ik geduldig.

“Maar dáár is het leuk en dáár zijn mijn vrienden. Mag ik dan alleen?”

Zes jaar. Ik wik en weeg. Een té gevaarlijke weg er tussen en teveel sloten.

“Ach weet je wat? Ik ga wel met je mee.”

Ik pak een kleedje. Mijn boek. Een flesje water en voor hem limonade en chippies. Tien minuten later zitten we op de fiets met zijn step over mijn bagagedrager. Hij begroet ‘stoer’ zijn skate vrienden terwijl ik mijn kleedje uit vouw en lekker ga liggen.

Ik wil net mijn boek open slaan als een vrouw langs mijn kleedje loopt. Aan haar ene hand een klein blond meisje, in haar andere hand de riem van haar hondje. Een oudere dame komt hen tegemoet. Ze beginnen te kletsen.

“Mammie, mag ik Tekkie lopen?” Vraagt het kleine meisje.

“Tuurlijk Aafje maar niet te ver. Misschien moet Tekkie poepen. Hier is een zakje om haar drol op te ruimen.”

Aafje loopt met Tekkie aan de riem over het gras. Tekkie snuffelt er op los. Plots gaat ze zitten en draait een mooie drol. Aafje kijkt even naar haar moeder die niets in de gaten heeft en nog druk staat te kletsen.

Geconcentreerd vouwt Aafje het plastic zakje open met haar linker handje. Ze buigt door haar knietjes en pakt met haar rechter handje de drol op. Verschrikt kijkt ze naar de nog warme drol in haar blote handje. Daarna kijkt ze vlug naar haar moeder. Die heeft nog steeds niets in de gaten. Snel doet ze met haar rechter handje de drol in het zakje. Je ziet haar denken: ‘Opgelost.’ Totdat ze naar haar wijd opengesperde bruine vingertjes kijkt. Weer kijkt ze naar haar moeder die nog steeds niets door heeft.

Plots kijkt ze naar Tekkie.

In een razendsnelle beweging smeert ze haar besmeurde handje af aan de rug van Tekkie. Heen en weer. Daarna nog een keer.

Triomfantelijk, alsof er niets is gebeurd loopt ze met het volle zakje naar haar moeder.

“Tekkie poepie daan.”

“Knapperd! Gooi het zakje maar in de prullenbak.” De vrouwen ronden hun gesprek af. Moeder neemt het zojuist aan Tekkie afgeveegde handje van Aafje in haar hand en samen lopen ze het park uit. Met Tekkie en haar vieze rug.

X Carlijn

Mijn e-book ‘Papa gaat over de tong’ is uit!

2 gedachten over “Tekkie”

  1. Hoi Carlijn,
    Ik las net “Tekkie” en wat mij opvalt waarom neem je een boek mee, daar heb je helemaal geen tijd voor.
    Je ziet zoveel om je heen en je maakt er altijd weer een mooi verhaal van.
    Achter ons huis is een speeltuin en wat jij beschrijft zie ik zoveel gebeuren. Ma of Oma is druk op de telefoon en kind of kleinkind kan in de tussentijd alweer een andere straat in gelopen zijn met alle gevaren van dien.
    Carlijn ga zo door met je prachtige verhalen en sterkte met je gezondheid.

    Beantwoorden
    • Goedemorgen Aad, Dankjewel voor je leuke reactie en compliment. Ik neem inderdaad vaak een goed boek mee als ik ergens langere tijd ga zitten (Dit om te voorkomen dat ik doelloos op mijn telefoon ga zitten scrollen 😉 ) Fijne dag en leuk dat je zo trouw mijn columns leest. Groetjes Carlijn

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.