Mijn ogen dwalen af naar de rouwadvertentie. Ik ken haar. Snel lees ik verder: ‘Afscheid van onze moeder moeten nemen. Onverwachts. Verdriet. Namens dochter Marjolein.’
Tien jaar heb ik bij Marjolein in de klas gezeten. Samen opgegroeid. Gespeeld, gelachen en door Naaldwijk gestruind in onze kinderjaren. Nu is haar moeder overleden. De woorden staan kil en koud in de krant.
Ik kan mij niet voorstellen te moeten leven zonder mijn moeder. Ze is er altijd. Met advies, steun of gewoon een luisterend oor. Haar humor en haar eigenschappen die mijn moeder mijn mama maken. Nooit veroordelend.
Steeds vaker ontmoet ik haar in mijn eigen spiegelbeeld en gedrag. Dat maakt mij stil en trots, want wat bof ik met haar.
‘Houd je er rekening mee dat er een dag zal komen dat ze je ontvalt? Je moeder is eenenzeventig.” Zei mijn vriendin laatst.
Maar ik wil er nog niet aan, ook al ben ik inmiddels de veertig gepasseerd. Ze moet nog even blijven. Het liefst nog twintig jaar.
We zien elkaar vaak. Niet beklemmend of verplicht maar altijd in vrijheid en uit liefde. Ons leven delend.
Ze suste, troostte en begreep mij als geen ander toen ik ziek werd en vele buik operaties onderging. Nooit panieken. Altijd kalm en vol vertrouwen. Ze was er toen ik weer beter werd en mijn geluk hervond.
Ouders gaan meestal eerder dan hun kinderen. Zo moet het ook gaan. Maar toch. Zoals zij is er maar één. Net zoals jij dat zegt over die van jou. Ook jij hebt waarschijnlijk de liefste. Ook jij kunt je jouw leven niet voorstellen zonder haar.
Of heb je haar al los moeten laten? Is ze je al ontvallen?
De condoleance kaart voor Marjolein gaat op de bus. Ik wens haar sterkte met dit grote verlies. Tegelijkertijd ben ik dankbaar dat mijn mama er nog wel is.
Daarom, voor alle unieke moeders om mij heen: Fijne moederdag.
Blijf nog even bij ons want we kunnen nog niet zonder jou.
X Carlijn
2 gedachten over “Blijf nog even…”
Carlijn, geniet van de liefde van je moeder. Hou haar vast en zeg haar: “Mam, ik hou van jou”. Mijn moeder is op 86-jarige leeftijd overleden en ze blijft in mijn hart. Ik hoop dat je moeder nog heel lang vitaal, en gezond blijft leven.
Ja blijf nog even, prachtig stukje, dat is geschreven met hart en ziel en liefde dat merk ik wel. Om z’n stukje te schreven dat is soms heel makkelijk, maar soms ook best lastig, ik weet dat als geen ander. Maar bij deze geniet van haar meer kan ik je niet wensen.