Groen licht van Rutte

Hij opent de gordijnen. Strakblauwe lucht. De zon schijnt fel in mijn gezicht.

“Koffie?”

“Lekker schat.”

In badjas lopen we naar beneden. De Corona koppen in de ochtendkrant schreeuwen ons tegemoet terwijl de stilte in huis oorverdovend is. Geen overgaande telefoons. Drukke gesprekken. Of vier computers die volop staan te draaien.

Zoals altijd start ik rustig op. Wegens pijn en medicatie heb ik altijd wat uurtjes nodig om de dag te kunnen beginnen. Voorheen deed ik dat alleen. Yoga. Kopje thee. Weer een beetje yoga. Daarna uitgebreid het AD lezen.

Nu niet. We zitten samen aan tafel. Al weken. Delen de krant. Vertellen elkaar wat we lezen en wat we er van vinden. We praten onze angsten en zorgen van ons af. Voor een langslopende passant ziet het er knus uit. Maar in werkelijkheid wachten we op het rinkelen van zijn telefoon. Het pingen van de computer. Binnenkomende mails, opdrachten en offerte aanvragen.

Maar het is stiller dan ooit. Mijn man is een van de vele getroffen ZZP’ers. Net als alle ondernemers wacht hij op het groene licht van Rutte.

De ZZP-regeling van de overheid is geweldig. Een groots gebaar. Vele mensen zijn er gelukkig mee geholpen. Wij op dit moment helaas niet. De overheid vult aan tot bijstandsniveau. De vaste lasten bedragen echter veel meer. Niet omdat we op grote voet leven maar omdat een arbeidsongeschiktheidsverzekering en alle bijkomende ondernemingskosten en verzekeringen alleen al bijstandsniveau betreft. De woonlasten, verzekeringen, mijn hoge zorgkosten en alle vaste lasten komen daar nog bij.

Ook voor de vierduizend euro tegemoetkoming aan ondernemers komt hij niet in aanmerking. Zijn beroep valt er buiten. Dus we bespreken voortdurend, net als heel ondernemend Nederland creatieve alternatieven.

We zijn ‘gezond’. Daar gaat het om. En we komen er achter dat deze rust en trage samenleving ook iets fijns hebben. Back to basic. Knus kneuterig met zijn allen thuis.

Maar tegelijkertijd zie ik de zorgen op zijn gezicht als hij ’s ochtends de gordijnen open trekt.

Dan hoop en prevel ik zachtjes: “Laat de Corona spoedig uitdoven. Laat Rutte groen licht geven en de telefoon alsjeblieft weer gaan rinkelen.”

X Carlijn

Delen=Lief. Voor wat steun aan alle ondernemers, ZZP’ers en bedrijven die ook wachten op het rinkelen….