Waanzin

“Hoeveel?”

“Ja. 800 euro maar het is echt een mooi ding hoor.”

“Voor een trui?” Mijn ogen vallen bijna uit mijn kassen van verbazing.

Ik zit op een verjaardag. Er wordt gesproken over de opgroeiende jeugd. Wie betaalt wat. Waar moeten ze zelf voor werken. Wat betalen pa en moe?

Ik raak in gesprek met Steef, veertien jaar oud. Weekend baantje waar hij €4 per uur verdient. Hij vindt het te weinig. Het gaat niet snel genoeg om bij elkaar gespaard te krijgen wat hij zo graag wilt hebben: Een trui van maar liefst 800 euro!

“Maar. Wat is er dan zo bijzonder aan die trui?”

“Tja gewoon. Het is een mooi ding. Goed spul. Mooi merk.”

“En wanneer draag je die dan?” Ik ben nog steeds perplex. Geschokt.

“Gewoon. Naar school. Of als ik met vrienden weg ga.“

“Jeetje Steef. Ik zou hem niet eens in mijn wasmachine durven stoppen!”

Hij moet lachen. “Ach joh. Het is maar een trui.”

“Precies!!!” Zeg ik net iets te luid. “Daarom! Het is maar een trui! Ik koop wel 20 truien voor €800.”

‘Eigenlijk wel 40’ denk ik stiekem bij mijzelf. Ik geef niks om dure kleding. Ben nog altijd dol op Dorcas. De tweedehandswinkel in Naaldwijk. Gerund door lieve vrijwilligers. Keurige kleding, gewassen en gestreken. Voor een paar euro een compleet nieuwe garderobe.

“Weet je dat je 200 uur moet werken voor die trui?” Vraag ik voorzichtig.

“Ja dat klopt. Daarom zoek ik ook een beter baantje.”

“Je kunt ook een andere trui zoeken…” Ik knipoog.

Hij moet lachen. Ik lach mee. Hij schenkt nog een kopje koffie voor mij in. Het is een lieve jongen met zijn hart op de goede plek. Diezelfde week spreek ik iemand anders van dezelfde leeftijd. Hij spaart voor een riem. Een gewone leren riem voor om zijn broek. Een riem die jij en ik op de markt kopen voor zo’n 15 euro. Deze riem is echter 300 euro. Weer valt mijn bek open van verbazing. Weer stamel ik hetzelfde als eerder deze week.

Het gaat mijn verstand (en portemonnee) te boven.

Die middag loop ik bij Dorcas binnen. Ik gniffel. Koop voor de grap een toffe trui en leren riem. Vijf euro totaal. Deze week krijgen ‘ze’ een anoniem pakketje opgestuurd. Wie weet valt het symbolische kwartje. Wie weet gaan ook zij inzien dat het prijskaartje van hun wens eigenlijk waanzin is….

X Carlijn