rimpels

Rimpels

Enigszins verbaasd kijk ik naar mijn eigen spiegelbeeld. Ik hang, op zijn kop, in een moeilijke yoga houding voor de spiegel. Mijn hoofd rood aangelopen. Maar dat is niet wat mijn aandacht trekt. Ik kijk naar mijn knie. Trek mijn wenkbrauwen op, wat er raar uitziet als je op zijn kop hangt.

Vraag ik mij af wat er in godsnaam met mijn knie is gebeurd.

Ik zie, terwijl ik hier zo hang, een lapje vel. Vel met rimpels wat door de zwaartekracht omlaag hangt. Over mijn knieschijf heen. Ik zie, als ik eerlijk ben, de knietjes van mijn moeder.

Wanneer is dat gebeurd? Bedacht mijn bindweefsel zomaar op een morgen: “Vandaag is de dag dat ik het begeef?”

Ik ga rechtop zitten. De huid rond mijn knieschijven lijkt zich iets te herstellen. Ik haal opgelucht adem. Volgende yoga houding. Armen in de lucht. Rekken en reiken. Zwaaiende bewegingen. Er zwabbert iets. Ik stop abrupt. Ook onder mijn armen heeft een vel besloten mij te plagen.

Ik schuif dichter naar de spiegel. Kijk op mijn hoede naar mijn spiegelbeeld. Tuur. Trek tuitlipjes. Ogen wijd open. Hier en daar een lijn. Diepe groefjes die er voorheen niet waren. Ze lopen kris kras door elkaar heen. Craquelé.

Ik trek een glimlach naar mijn eigen spiegelbeeld. Zo valt het wel mee. Ik zwaai driftig met mijn armen voor de spiegel. Ja, het schudt. Het zit allemaal een beetje losser. Als ik voorover buig bungelen mijn borsten meer dan voorheen. Gewrichten voelen ’s ochtends stijf. De eerste grijze haren zijn zichtbaar. Deze week word ik 39 jaar. Het gaat plotseling snel.

Vind ik het erg?

Nee. Het ontroert mij. Ik glimlach om de herkenning op foto’s. Ik ga op mama lijken. Steeds een beetje meer en daar ben ik trots op. Ik zie het ook bij mijn zussen. Alle drie een mengelmoes van haar genen.

Tien jaar geleden had ik een strakker, bijna mager lijf. Ik was ziek. Had pijn. Herstellende van operaties. Zorgen om mijn toekomst. Kon mij niet voorstellen ooit weer zorgeloos te zijn. Maar het is gelukt. Mijn zorgrimpels en pijnrimpels hebben plaats gemaakt voor lachrimpels en rimpels van geluk.

Rimpels om te koesteren!

X Carlijn

Delen= Lief, zodat alle vrouwen hun rimpels weer gaan koesteren!

Mijn e-book ‘Papa gaat over de tong’ is uit!

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.