Afgelopen week was je volop in het nieuws. Iedereen vond iets van jou of had het over jou. Op tv zeiden ze dat je je vaker in het openbaar moet vertonen. Op de radio hoorde ik dat je mogelijk je eerste vriendje hebt gehad. Er werd over je gesproken Amalia. Door de één verheugd. Door de ander vol kritiek.
’s Avonds op tv ging het weer over jou en jouw verjaardag.
Ze spraken over je toekomst. Of beter gezegd; over je financiële toekomst. Vanaf je achttiende verjaardag ga je een loon krijgen van €4000 per dag. Ze vonden dat je vanaf nu wel iets meer voor dat geld mag gaan doen…..
Ik zapte weg.
Doe je al niet genoeg? Vanaf de dag dat jij werd geboren lag jouw toekomst vast. Als kleutertje wist jij al dat jij met meer rijkdom maar met minder vrijheden zult opgroeien dan jouw vriendinnen.
Nog drie jaar. Dan ben je achttien.
Dan ben je niet meer alleen van jezelf maar ook een beetje van het volk. Iedere stap die je zet wordt gevolgd. Als je met vriendinnen uit gaat word je bekritiseerd. Jouw eerste vriendje wordt becommentarieerd. Een hoge prijs die je betaalt als koningsdochter.
Als ik terug denk aan toen ik jouw leeftijd had, was mijn grootste rijkdom mijn vrijheid. Een jeugd die eeuwig leek te duren. Lachend, feestend, zoenend en vrijend het weekend door. Op maandag brak naar school. Een bijbaantje in de horeca. Met vriendinnen naar Lloret. De ene week blond haar, de volgende week zwart of paars geverfd.
Alles kon. Alles mocht. Althans…dat vond ik. Mijn ouders dachten daar anders over. Met samengeknepen billen wachtten zij mijn thuiskomst wel eens af. Maar het kwam altijd goed. Soms iets te laat. Of met een spontane piercing in mijn oor. Maar ik had een jeugd waar ik nu nog met een glimlach aan terug denk.
Amalia. Hieperdepiep Hoera.Gefeliciteerd met jouw vijftiende verjaardag.
Als ik je één advies mag geven? Haal de komende jaren veel ondeugende, onschuldige capriolen uit zodat je later met een glimlach terug kunt denken aan de vrijheid die je vroeger, voor je achttiende verjaardag, had.
Want dát is een groter rijkdom dan de miljoenen die je later zult ontvangen.
X Carlijn
1 reactie
Lieke
Wat schrijf je toch mooi.
Jammer dat mensen altijd ergens iets van moeten vinden. Dat ze “vinden” dat ze dat gekd makkelijk verdiend…. Inlevingsvermogen is vaak ver te zoeken helaas.