negentig

Negentig

“Welkom in het HAGA ziekenhuis. Komt u binnen.”

Ik houd de glazen deur open voor een oudere meneer. Hij manoeuvreert zich met zijn wandelstok langs de stoelen. Gooit in een jeugdige move zijn jas over de leuning van de stoel en gaat zitten.

“Wat een reis. Ik kom met de bus uit Monster. Maar….ik ben er. Doet u mij maar koffie.”

Ik schenk een kopje koffie in voor de leden. Ik heet ze alle twaalf welkom namens De Stomavereniging. We zijn hier vandaag bijeen om met elkaar te praten over leven met een stoma. Sommige hebben hem al jaren, andere nog maar sinds kort. Ze kunnen hier, tijdens deze bijeenkomst, informeel hun vragen stellen, hun emoties en ervaringen delen. Op leeftijd zijn, onderuit geschopt worden door kanker en moeten leren leven met een zakje poep of plas op de buik is niet makkelijk.

Ik stel voor om een kort voorstelrondje te doen. Meneer met de wandelstok neemt het woord.

“Ik ben Piet uit Monster. Ik had kanker en heb een stoma maar daar heb ik geen enkele moeite mee. Ik verzorg mijn stoma zelf. Ik ben 65 jaar getrouwd en 90 jaar oud.”

“Wauw!” Roep ik uitbundig. “Dat hoor ik niet zo vaak; 90 jaar en u verzorgt uw stoma zelf! Heeft u ook kinderen?”

“Een jongen en een meisje.”

Ik glimlach.

“Dat klinkt alsof ze 4 en 8 zijn.”

“Och nee. Ze zijn 65 en 67 jaar.”

“Voor u blijven het waarschijnlijk altijd een jongetje en een meisje, ongeacht hun leeftijd.  Maar, ik heb een spontane vraag. Ik zou graag een interview aan u willen wijden in het magazine van de Stomavereniging omdat u zo zelfredzaam bent ondanks uw hoge leeftijd. Wat vindt u daar van?”

“Maar….ik heb niet zo veel te vertellen. Alles gaat gewoon goed.”

“Zou ik misschien toch uw telefoonnummer mogen? Dan kunt u er over nadenken en dan bel ik u later deze maand eens op.”

“Mag het ook mijn emailadres zijn?  Dan kan ik antwoorden wanneer het mij uitkomt.”

Ik sta perplex. Glimlach. Open mijn mond. Ben te verbijsterd om iets te zeggen. 90 jaar oud. Zelfstandig. Zelfredzaam. Mondig. Vol kracht en veerkracht. EN in het bezit van een emailadres.

Ik moet nog even wachten tot 2070 maar ik teken er voor om op die manier 90 te worden mét stoma!

X Carlijn

Mijn e-book ‘Papa gaat over de tong’ is uit!

5 gedachten over “Negentig”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.