“We zijn eigenlijk een drieling.” Zegt mijn zus stellig.
We staan op een feestje. In gesprek met een meneer die wij niet kennen.
“We zijn alleen verspreid geboren. Er zat steeds een paar jaar tussen.”
Mijn zus geeft mij een knipoog. Ik grinnik.
“Ja echt!” Ik neem het gesprek over. “Officieel zijn we drieling. Geboren uit één ei. We lijken op elkaar, denken en doen hetzelfde. Zes handen op een buik. Maar ik ben een moederskindje dus ik bleef vier jaar langer zitten dan mijn oudste zus.”
Mijn zus begint te lachen. De meneer kijkt beduusd van mij naar haar. Hij snapt geen bal van dit gesprek.
“Sorry hoor meneer.” Verontschuldigt zij zich lachend. “We maken natuurlijk een grapje. Maar zo voelt het wel. Onlosmakelijk verbonden aan mijn twee zusjes.”
De meneer kijkt ongemakkelijk. Hij excuseert zich. Gaat nog iets te drinken halen. Ons grinnikend achter latend.
Het feestje gaat verder. Er wordt geproost. Gegeten. Gedanst. Ik zie mijn zus aan de andere kant van de bar staan. Wat lijken we toch op elkaar. Niet alleen in ons uiterlijk maar ook in ons gedrag. Dezelfde woordkeus. Dezelfde uitbundige lach en handbewegingen.
Een doorzichtig lijntje tussen ons. Altijd. Als ik mijn mening vorm zijn zij in mijn gedachten; ‘Wat zouden zij daar van vinden?’ Ze zijn mijn basis. Mijn (t)rots en vertrouwen. Een vriendin zei ooit: “Ik vind het wel eens moeilijk dat je altijd eerst je zussen belt als je je naar voelt en daarna pas mij. Alsof ik derde keus ben. Terwijl jij de eerste bent die ik bel als er iets is. “
Ik schrok er van. Maar waardeerde haar eerlijkheid. Ik hakkelde en stamelde. Hoe kon ik uitleggen dat mijn zussen geen concurrentie zijn van mijn vriendschap met haar? Hoe kon ik het uitleggen terwijl zij geen enkele klik heeft met haar broertje? Dat lukte niet. Het is een gevoel. Een feit. Mijn zussen en ik bellen elkaar tegelijk zonder het te weten van elkaar. Maken elkaars zinnen af. Hebben dezelfde herinneringen en gedachten. Kennen geen eenzaamheid want we hebben elkaar. Het is altijd zo geweest en het zal altijd zo zijn.
Zonder mij is er geen wij en zonder hen geen ik. Verspreid geboren maar zo verbonden aan mij.
X Carlijn
Thierry Schut Fotografie
Recente reacties