Ontzetting

“Ik klap niet voor negers in onze kerk!” Hoor ik fluisterend achter mij.

Om mij heen stijgt een daverend applaus op. Maar mijn hart voelt als ijs. Met daar bovenop een steen. Mijn hartslag neemt toe van ongeloof en ontzetting.

‘Hoorde ik dat goed?’ Voorzichtig draai ik mij om. Achter mij zit een oudere dame. Keurig gekapt grijs haar. Een dure mantel om haar schouders. Een jaar of vijfenzeventig. Rode gestifte lippen die in een zure spleet vertrokken zijn. Ze kijkt boos. Woest. Snel draai ik mij weer om.

Gefluister achter mij. Weer haar stem.

“Absurd dit volk hier”. “Ongeoorloofd”. “Ik schaam mij kapot!” Is het enige wat ik kan verstaan.

Terwijl de zangeres verder zingt over de liefde tussen mensen, wordt zij veroordeeld op haar kleur.

De prachtige entourage van de mooi verlichte kerk zie ik niet meer.

Het Westlands Mannenkoor, dat eerder vanavond voor kippenvel op mijn armen zorgde, hoor ik niet meer.

Ik staar naar de zangeres, een prachtige Surinaamse vrouw, die zojuist spat zuiver en met al haar ‘soul’ een kerstlied zong. Een nerveuze hartslag dreunt in mijn borstkast. Tranen prikken achter mijn ogen. Ontzetting, verdriet en boosheid overspoelen mij.

Ik zit bij het kerstconcert van het Westlands Mannenkoor. De kerk stampvol. We vieren met elkaar de kerstgedachte. Wensen elkaar vrede op aarde. Spreken over het leed, de oorlogen en de vluchtelingen op aarde. Hoe vreselijk we dat allemaal vinden. Hoe we iedereen een maaltijd, een thuis en warmte gunnen.

Maar ondertussen….

Ondertussen is de discriminatie, het disrespect en de vijandigheid achter mij aanwezig. Nota bene in het huis van God. God die een ieder in zijn hart sluit.

Waarom? Wat heeft de zangeres haar misdaan door zo’n hatelijke uitspraak te doen? Het woord neger is toch al lang uit ons woordenboek geschrapt? Wat maakt haar komaf minder mens dan zij is? Die racistische periode heeft de wereld toch hopelijk al lang geleden achter zich gelaten?

Mijn avond is verpest.

Het Westlands Mannenkoor zingt verder maar ik voel de kerstgedachte niet meer. Ik voel de discriminatie. Het maakt mij misselijk.

Voor mij zijn alle volkeren die niets hebben misdaan welkom in de kerk, in mijn dorp, in mijn huis en in mijn hart. Voor mensen die domme discriminerende opmerkingen maken blijft mijn hart gesloten.

Ik wil graag blijven geloven in het sprookje van de kerstgedachte ‘Vrede op Aarde,’ maar in datzelfde sprookje is de zure oudere dame waarschijnlijk de kerstwolf in haar schaapsmantel…..

X Carlijn

Delen is lief. Stop Racisme.