“Volgende week ben je jarig!”
“Ik heb bubbels in mijn hoofd.” Zegt ze met een gepijnigd gezicht.
“En als je jarig bent is het tijd voor een feestje!” Leid ik haar af.
“Dus….” Ik kijk haar verwachtingsvol aan. “Over vier nachtjes slapen kom ik je ophalen en gaan we samen luxe uit eten. Leuk?”
“Weet ik niet. Ik heb bubbels in mijn hoofd. Kan niet denken.” Zegt ze met haar neusje omhoog getrokken.
Vier dagen later is het zover. Met mijn auto kom ik Suus ophalen. Vandaag is ze niet alleen jarig maar ben ik ook vier jaar haar mentor. Vier jaar geleden werd ze mijn eerste client. Wat wist ik toen nog weinig van haar verstandelijke beperking en karakter bedenk ik mij nu ik er aan terug denk.
We stappen in. Rijden naar een restaurant en stappen uit. Vertwijfeld kijkt ze om zich heen.
“Wat gaan we hier doen?” Vraagt ze verwonderd.
“We gaan toch uit eten?” Zeg ik enthousiast.
“Maar waarom hier?”
“Vind je het hier niet leuk?”
“Ik denk het niet.” Zegt ze eerlijk.
“Nou,” zeg ik geduldig, ‘het is jouw verjaardag en jouw feestje dus dan gaan we gewoon ergens anders naartoe. Geen probleem.”
We stappen weer in. Ik rijd naar restaurant Madestein. Als we het parkeerterrein oprijden en ze de grote letters MADESTEIN op de gevel ziet staan zegt ze:
“Ja dit wil ik!”
Opgelucht stap ik uit want ik zag het al gebeuren dat we alle restaurants van het Westland af moesten.
We lopen rustig het restaurant in. Om de twee meter staat de stil en kijkt rustig om zich heen. Ze bekijkt het servies. Zet een stap. Staat weer stil en bekijkt de gasten. Zet weer een stap en bekijkt de schilderijen aan de muur.
“Ben ik hier eerder geweest?” Vraagt ze opeens.
“Ik weet het niet Suus. Kijk, daar is een leuk tafeltje aan het raam. Zullen we daar gaan zitten?”
Ze neemt plaats. Kijkt nog steeds verrast en verwonderd om zich heen. Maar ik zie ook, doordat ik haar zo goed ken, wat vertwijfeling. Ze is niet helemaal op haar gemak.
De ober komt de kaart brengen en terwijl ik oplees wat ze allemaal hebben zegt ze resoluut:
“Stop maar hoor. Ik weet al wat ik wil.”
Ik maak snel een keus en als de ober komt geef ik mijn gekozen salade door.
“En jij Suus, wat wil jij?”
“Ik wil graag een Big Mac en Kipnuggets. En een milkshake banaan.” Zegt ze vastberaden.
Ik barst in lachen uit. Alle kwartjes vallen op hun plek. Luxe uit eten gaan is voor haar naar de Mac Donalds. Vandaar dat ze buiten, bij het bord Madestein zei dat ze hier wilde eten. Ze herkende de letter M van de Mac Donalds. Vandaar haar verbaasde blik toen we hier binnenkwamen. Ze herkende de inrichting en entourage niet.
“Sorry meneer.” Zeg ik lachend tegen de keurige ober. “Zoals u hoort zitten we in het verkeerde restaurant. We zullen helaas weer gaan.” Hij verblikt of verbloosd niet. Doet alsof hij dit dagelijks meemaakt en helpt ons zelfs netjes in onze jassen.
Vijftien minuten later zitten we in de Mac Donalds. Ze bijt gulzig en tevreden in haar Big Mac en ik kijk met mijn Franse Frietjes in mijn handen tevreden toe. Wat ben ik in die vier jaar tijd veel van haar eerlijkheid en totale onschuldigheid gaan houden!
X Carlijn
#Mentorschap www.mentorschaphaagenrijn.nl