“Start de computer eens op.”
Daar zijn die pretoogjes weer. De blik van mijn vriend die zich in de mijne boort.
“Mijn computer? Waarom?” Ik probeer te pijlen welke kant dit op gaat maar zijn blik verraadt niets. Ik ga aan tafel zitten en open de lege browser van Google.
“Oké, type maar in: www punt in levenden lijve punt blog”
“Nee schat, dat is niet het webadres van mijn blog…”
“Dat weet ik,” onderbreekt hij mij. “Doe nou maar wat ik vraag.”
Ik doe het. Vervolgens kom ik op de website In Levenden Lijve Ik snap niet wat ik zie.
Een website met een foto van mijzelf.
Ik kijk naar Thierry. Zijn ogen vol verwachting op mij gericht.
“Maar, ik snap het niet, wat is dit nou?” vraag ik onzeker.
“Je eigen website. Je eigen blog site. Omdat je steeds meer lezers krijgt en je een eigen podium verdient. Professioneler dan via een blogspot waar je amper vindbaar bent. Een kadootje voor je verjaardag.”
Mijn mond gaat open om iets te zeggen maar mijn woorden haperen.
Ik glimlach en raak overspoeld door emoties die ik niet kan plaatsen.
Overspoeld door liefde. Omdat hij dit voor mij doet terwijl we nog maar zo kort bij elkaar zijn. Omdat hij blijkbaar haarfijn aanvoelt in welke fase van mijn leven ik mij bevind. Toe aan een nieuwe uitdaging. Tevens voel ik lichte paniek. Een website bij Blauwe Nacht. Maar dat is toch voor professionals? Dat ben ik toch zeker niet met mijn alledaagse verhaaltjes? Maar ergens in mij groeit iets, bloeit er iets op. Het is een gevoel van trots en verlangen naar meer. Omdat ik weet dat dit het juiste moment is voor deze stap.
En dat weet Thierry blijkbaar ook.
Een eigen blog. Een eigen website. Wauw.
Dit had ik vijf jaar geleden nooit durven dromen toen ik de eerste stap zette en mij aanmeldde voor een tweejarige autobiografische schrijfcursus. Van kinds af aan schreef ik al trouw in een dagboek. Deelde mijn gevoelens graag met papier. Het opschrijven van mijn emoties gaf mij inzicht in wat ik voelde. Vijf jaar geleden besloot ik meer te willen doen met mijn schrijvers hobby. Met plezier ging ik wekelijks naar cursus. Leerde veel. Schreef veel. Ik werd gevraagd om columniste te worden voor de website Ik Leef . Een jaar later maakte ik de stap naar redactielid van een medisch magazine en ik werd beheerder van de Facebookgroep bij een patiënten organisatie. Twee jaar geleden begon ik een maandelijkse blog op blogspot. Anoniem en niet goed vindbaar maar schrijven in die luwte voelde prettig.
Op allerlei vlakken altijd bezig om woorden naar rake zinnen te formuleren.
Het aantal lezers van mijn blog nam toen. Van 400 lezers per blog steeg ik een jaar naar ruim 15.000 lezers per blog. Steeds vaker schreef ik over mijn eigen leven. Kwetsbaar, soms best eng, maar blijkbaar raak ik mensen. Omdat mijn lezers net als ik ook te maken hebben met rouw, verdriet, tegenslag of ziekte. Omdat er op zoveel onderwerpen een taboe rust. Omdat het leven soms gewoon niet altijd even leuk is maar op de toppen gevierd mag worden.
En zo zit ik hier. Op een druilerige middag mijn oude columns en blogs door te lezen. Te selecteren voor mijn nieuwe website. Een nieuwe fase breekt aan.
En ik hoop uiteraard dat jullie, mijn trouwe lezers, met mij mee verhuizen naar mijn nieuwe website.
Thierry, bedankt voor jouw geloof in mij en voor deze mooie kans.
Tevens dank aan Antal Hendrix van Spronsen van Blauwe Nacht . Ik voel mij vereerd dat ik bij de De Blauwe Nacht Familie mag horen.
24 reacties
Jolanda Beekenkamp
Hoi Carlijn!
Wat geweldig voor je!
Uiteraard blijf ik je volgen…voel me nu zelfs vereerd…!
Dikke kus, Jolanda
Patrick
Topper! Van harte met je site.
Wendy
Altijd al zo trots op je geweest!
Altijd al zo naar je opgekeken!
En nu is het niet anders!
Proficiat!
Carlijn
Hoi Wendy, Opkijken is niet nodig lieverd…ik denk dat we beiden heel veel van elkaar hebben geleerd en trots zijn op elkaar na alle tegenslagen die we hebben gehad. Jij hebt mij geleerd hoe flexibel zieke kindjes zijn. Ik heb Joeri zien vechten en pijn zien hebben en toch lag hij vaak nog spelend op de grond. Zijn schattige koppie zie ik nog vaak voor mij als ik bij StomaJONG word geconfronteerd met zieke kindjes. Jij hebt mij geleerd dat de buitenkant van ernstig chronisch zieke kindjes vaak niet overeenkomt met de zere buik die van binnen zit. Je bent een ijzersterke vrouw, een liefdevolle moeder en ook al woon jij ver weg in Belgie: Ik ben heel erg blij dat je mee verhuist naar mijn website. Alle goeds gewenst en een dikke kus voor Joeri! Liefs Carlijn
Petra
Wat liefvgeschreven, en ook ik ken Wen, en haar kanjer Joeri, onze vechter, onze jongste lotgenoot op destijds msn.
Jacqueline Treurniet
Gefeliciteerd met je eigen site.
Ik wil je graag gaan volgen.
Hoe kan ik dat het beste doen?
Groetjes Jacqueline.
Mendy
Gaaf zeg; een eigen website! Gefeliciteerd!
Kun je je ergens aanmelden zodat je een melding krijgt als er een nieuwe blog is?
Groetjes Mendy
Yvonne van Moorsel
Wat een super lieve vriend heb je! Ik heb het zelf ook altijd fijn gevonden om ingrijpende gebeurtenissen op te schrijven, voor mij was dit altijd een stuk verwerking. Heel veel succes en veel moois gewenst met je blog!
Carlijn
Dankjewel Yvonne, Groetjes Carlijn
Frederieke
Lieve Carlijn,
Wat mooi allemaal! Driedubbel gefeliciteerd om driedubbel te genieten. Graag blijf ik met je meelezen en meeleven. Alle liefs,
Carlijn
Lieve Frederieke, Je bent mijn oudste sto-maatje en we kennen elkaar al zeker 13 jaar toen we samen met Marck in de jongerencommissie zaten….enkele jaren voordat StomaJONG werd opgericht. We zien elkaar niet vaak, hebben allebei heel wat meegemaakt, maar we volgen elkaar trouw. Heel fijn te weten dat ook jij mee verhuist naar mijn nieuwe website. Je hoort er absoluut bij 🙂 x Carlijn
arina vd berg
wauw wat mooi en wat een lief gebaar van jou vriend!!
ik verhuis ook graag met jouw mee elke x weer krijg ik kippenvel van jou verhalen, je bent een toppertje.
lieve groetjes arina
Carlijn
Hoi Arina, We zien elkaar slechts af en toe in het zwembad. Leuk dat je hier reageert en wat bijzonder dat mijn blogs je zo raken. Groetjes Carlijn
Karlijn
Lieve Carlijn, Wat een ontzettend mooi en waardevol kado! Wat kan het leven mooi zijn! Ik blijf graag een trouwe lezeres en ben super trots op jullie. Blijf genieten van deze fantastische nieuwe fase. Xx
Carlijn
Wat een lieve reactie Karlijn en wat bijzonder hoe oprecht ‘nieuwe vrienden’ kunnen voelen. Ook voor jou & Armand en jullie (schoon)moeder alle sterkte! Groetjes Carlijn
Cynthia
Van harte gefelicteerd met je verjaardag & eigen weblog. Je schrijft vanuit je hart en daarom volg ik je blogs graag. Veel succes en blijf ons verrassen met je blogs. Lieve groetjes, Cynthia
Carlijn
Wat leuk Cynthia dat jij ‘mijn grote buurmeisje’ mij gaat volgen. Ik blijf jullie graag verrassen 🙂 Groetjes Carlijn
Miep Mulder
Lieve Carlijn,
Natuurlijk verhuis ik graag mee.
En wens je een geweldig succes met de nieuwe koers die je gaat varen.
Een geweldig kado is dit!
Geniet en beleef je geluk .
Carlijn
Dankjewel Miep, Wat ontzettend leuk dat je mee verhuist naar mijn nieuwe website! Groetjes Carlijn
Ria
Met een trots gevoel dat toeneemr naarmate ik verder lees zit ik dus op de website van m’n schoondochter. Want trots ben ik op m’n kinderen en het scheelt niet veel of ze is een kind van me! Prachtig ziet het er uit en dat je nu een nieuwe fase ingaat, ja…. maar we blijven bij je want dit wordt MOOI xxxxxx
Carlijn
Lieve Ria, Ik voel mij niet alleen welkom in de Blauwe Nacht Familie maar ook zeker bij de Schut Familie 🙂 Bedankt voor je mooie woorden! x
petra
Carlijn gefeliciteerd met je eigen webblog.
En ik ga graag met je mee.
succes..
liefs Petra
Carlijn
Dankjewel Petra, Vanaf dag 1 ben je een van mijn meest trouwe lezers. Het is dan ook extra leuk dat jij als eerste reageert op mijn nieuwe blogsite!
Petra
Carlijn , ik hoop nog heel veel van je te lezen.
Maar , hoe het kan je vind altijd inspiratie, of een bijzondee ontmoeting. Ben steeds ontroerd door je verhalen, deels omdat sommige dingen, zo dicht aan mijn bed staan