Tokkelen

Door Carlijn Willemstijn
donderdag, 5 maart 2020
3 reacties

Zachtjes open ik jouw voordeur. Je zit op de bank. Volledig ontspannen. Tokkelt op je gitaar. Neuriet zachtjes mee.

“Dag lieve pap. Gefeliciteerd met je verjaardag!” Zeg ik rustig, zonder je te laten schrikken.

“Dag lieverd. Wat fijn je te zien. Wil je koffie?”

“Hij is stoffig.” Zegt mama als we even later aan de koffie zitten en ze jouw gitaar bekijkt.

“Ja, een hoes er omheen zou beter zijn voor het behoud maar dan pak ik hem minder snel.”

“Dat snap ik helemaal pap. Daarom staat mijn klarinet ook altijd in de woonkamer en niet in het koffertje. Zodat ik dagelijks even lekker kan spelen.”

“Zal ik eens iets vertellen?” Je ogen glimmen. Bijna ondeugend. Alsof je een geheimpje gaat verklappen.

“Vandaag precies zestig jaar geleden ging ik met een kennis van mijn moeder naar de winkel. Op mijn twaalfde verjaardag. Van de erfenis van mijn vader kocht ik deze gitaar. Dus niet alleen ík ben vandaag jarig maar mijn gitaar is vandaag zestig geworden!”

Ik val stil. Kijk van je gitaar naar jouw guitige ogen. Geniet van hoe je daar staat. Als een kleine schooljongen met zijn meest kostbare bezit in zijn armen.

“Van de erfenis van je vader? Was dat veel?” Vraag ik nieuwsgierig.

“Ik heb mijn gitaar gekocht voor 180 gulden. Een hoop geld voor die tijd.”

“Als je toen toch eens wist dat je er nu, op je tweeënzeventigste verjaardag, nog mee in je armen zou staan hé pap?”

“Ach lieverd. Het is als de dag van gister. De tijd gaat zo snel.” Je valt stil. Alsof je terugdenkt aan die bijzondere dag zestig jaar geleden.

“Als jij er niet meer bent pap, mag ik als enige muzikale dochter dan jouw gitaar erven?”

“Heel graag lieverd. Want je zussen verven hem denk ik roze of oranje.”

We grinniken samen. Jij en ik. De liefde voor muziek heb ik via jou gekregen. Acht jaar oud was ik toen je mij mee nam naar mijn eerste klarinetles. Nu, tweeëndertig jaar later speel ik nog steeds met veel plezier bij de Harmonie vereniging.

Later, als jouw gitaar bij mij aan de muur hangt en ik jou alleen nog in gedachten zal horen tokkelen zal ik vol liefde maar met een glimlach terugdenken aan vandaag. Dankjewel papa. Voor alles.

Kus van jouw jongste

 

 

 

3 reacties

  • Zo die Tjan 72 jaar en wie had dat gedacht EN er zo goed uitzien . Schitterend en tevens ontroerend zo toe geschreven te worden. Vind het leuk en fantastisch dat ik dit door een collega toegestuurd kreeg. Tjan jij en je familie nog heel veel jaren. Groeten van Rik

    • A

      Hallo Rik.
      Wat ontzettend leuk om een reactie te mogen ontvangen via een oud collega van mijn vader!
      Ik heb je reactie natuurlijk direct doorgestuurd naar mijn vader en je krijgt de hartelijke groetjes terug.
      Hij was net zo verrast als jij om via deze weg van jou te horen.
      Groetjes van Tjan en Ineke en ook van mij, Carlijn

  • Ineke en Jan

    Wat bijzonder Carlijn. Tjan en Ineke nog van harte gefeliciteerd met jullie beider verjaardag. Nog vele gezonde jaren erbij zou ik zeggen.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.