“Sorry dat ik wat later ben.” Mijn zus komt gehaast binnen. Hangt haar jas over haar stoel. Tas op de grond. Ze ploft op de houten schoolbank uit grootmoeders tijd.
“Wat kan ik te drinken inschenken voor jullie?” Vraagt de vriendelijke eigenaresse. “En excuses voor de harde zit. De kussentjes zijn nog in de maak en komen deze week.”
“Ach geeft niets. Dat hoort bij de nostalgische entourage toch? Twee koffie alsjeblieft.”
“Willen de dames er iets lekkers bij?”
“Graag. Wat heb je?”
Ze somt een reeks heerlijke taartjes op. Wij watertanden. Kwijlen alleen al bij de gedachte aan al dat lekkers.
“Ik wil eigenlijk gewoon alles!” Grapt mijn zus.
“Dat kan hoor! Ik kan een proeverijtje voor twee maken?”
Met grote ogen vol verlangen en gulzigheid knikken we ja.
Vijf minuten later is het stil aan ons volle tafeltje. Overal kopjes, bordjes en vorkjes. We zouden even snel gaan bijpraten tussen twee werkafspraken door maar we zwijgen. Eten. Smullen. Likken onze lipjes af. Nog een hapje Monchou. Stukje cake met slagroom. Slokje verse koffie.
“Ik snap die vrouwen wel.”
“Welke vrouwen?” Vraagt zus met volle mond.
“Vrouwen die niet kunnen kiezen tussen seks of taartjes.”
We bestellen nog een kopje koffie. Weer met zo’n heerlijk koekje er bij.
Kijken om ons heen naar de spullen uit grootmoeders tijd. We kletsen amper maar absorberen de sfeer. Even niets. Even geen werk. Geen stress. Geen herrie. We proeven. Beleven. Herkennen beiden het thuis gevoel wat vroeger bij oma hing. Uitzicht op het Hofje in Naaldwijk. Ons Mam zit er pas sinds kort maar het voelt alsof het altijd heeft bestaan.
We worden gewezen op de fotowand. Er hangen overwegend lege fotolijstjes. Ze moeten nog gevuld te worden. Met foto’s van bijzondere moeders van klanten. Lieve moeders. Zorgzame moeders. Moeilijke moeders. Levenden en overleden moeders. Als een eerbetoon aan ‘jouw mam’ mogen alle moeders in ‘Ons Mam’ hangen.
Een uurtje later staan we weer buiten. Propvol maar glimlachend. We komen gauw eens terug. Niet alleen voor de zalige taartjes maar ook met een foto van “Ons Mam”. Zij hoort hier ook in een lijstje aan de muur. Want de liefde voor taartjes, sfeer en nostalgie kregen wij tenslotte ook via ons eigen mam.
X Carlijn