“Ik weet het ook niet.”
“Maar zou je het willen weten?”
Mijn vriendin draait zich op haar zij naar mij toe. We liggen op het gras bij het Prinsenbos. Genieten van de eerste zonnestralen. Vogels kwetteren om ons heen. Voorjaar. Ik blijf op mijn rug liggen en staar naar de lucht.
“Nee. Ik wil niet weten of er een hiernamaals is.”
“Wat als dat er niet is?”
“Dan houdt het gewoon op.” Ik draai mij ook op mijn zij. “Maar daar merk ik dan helemaal niets meer van. Dat vind ik geen eng idee. Zelfs wel rustgevend.”
“Ik niet!” Zegt ze stellig. “Vreselijk. Dan is alles hier op aarde voor niets geweest. Zonder enkel doel.”
Ze gaat weer liggen. Op haar rug. Ogen gesloten. Een windvlaag laat haar bruine krullen sierlijk dansen. Ik kijk naar haar. Ze is mooi.
Ik open mijn mond. Slik mijn woorden weer in. Laat Brenda alleen met haar gedachten. Ze heeft jaren gestreden tegen haar depressie. Er net weer bovenop. Eindelijk weer licht en rust in haar leven. Een nieuwe liefde. Een baan. Haar ademhaling wordt trager. Haar kaken ontspannen. Slaapt ze?
Zachtjes pulk ik het papiertje van mijn lolly. Steek hem in mijn mond. Draai weer op mijn rug. Sabbelend kijk ik naar de wolken. Wat als er een eeuwige hemel zou zijn? Zou ik daar dan voor altijd wonen? Al mijn overleden huisdieren, stomme klasgenoten, collega’s en exen weer tegen komen? Opa’s en oma’s en overgrootouders die ik nog nooit heb ontmoet? Wat een drukte! Eeuwig mijn verjaardag blijven vieren: Carlijntje die 10 jaar dood viert. 11 jaar dood viert. 118 jaar dood viert. 130 kaarsjes op mijn taart. Enzovoorts.
Op een hemels wolkje. Met een versierd hoedje op mijn hoofd en wolkentaartje in mijn hand. Zingend: “Lang zal ze dood zijn. Lang zal ze dood zijn. Lang zal ze dood zijn in de gloria.” Ik grinnik om mijn eigen gedachte.
“Waarom lach je?” Vraagt Brenda loom.
“Als ik later dood ben en er toch een hiernamaals is…..Kom jij dan op mijn doodse verjaardagsfeestje een wolkentaartje eten?”
“Wat?” Ze klinkt verbaasd. Gaat overeind zitten. Kijkt mij lachend aan.
“Ja hoor schat. Wij vieren voor altijd samen feestjes. Met Baileys en wolkentaartjes. Tot de dood ons scheidt. En daarna ook nog. Waar dat dan ook zal zijn.”
X Carlijn
Delen is Lief