Mis Match

Ze schuift haar broek omlaag. Haar blouse omhoog. In haar onderbroek staat ze voor mij. Kijkt mij afwachtend aan.

“Nou?” Zegt ze met opgetrokken wenkbrauwen. “Wat vind jij er van?”

“Ik snap wat je bedoelt. Ik vind het ook niet mooi.” Antwoord ik eerlijk.

“Het lijkt toch net of er een koffiefilter op mijn donkere mokka buikje ligt?”

Ik moet lachen om haar woordkeus.

“Shusma, je hebt helemaal gelijk. Stomazakjes zijn huidkleurig. Ja, voor blanke mensen zoals ik. Maar voor mensen met zo’n mooi tintje als jij zijn de zakjes dat niet. Anno 2018, in een multi culturele samenleving, zou dat anders moeten zijn.”

“De Lingerie branche doet het beter. Zij hebben lingerie in allerlei tinten! Zwart, donkerbruin, lichtbruin, crème, wit. Waarom denken zij wel mee en de fabrikanten van stoma materiaal niet?” Zegt ze met een boze ondertoon.

Hakkelend en weifelend verdedig ik de medische industrie. Ik noem een lullig argument: “Pleisters zijn er toch ook niet in alle kleuren bruin?”

“Carlijn. Dat meen je niet!” Zegt ze, terecht, fel.

“Er zijn zelfs Kabouter Plop en Smurfen pleisters! Ik mag toch wel verwachten dat we stomazakjes in verschillende huidkleuren hebben? Het is 2018!”

Ze heeft gelijk. Er zijn grijze en zwarte stomazakjes van een bepaald merk. Maar als dat merk niet geschikt is voor jouw stoma en buik heb je pech. Dan ben je gebonden aan de neutrale zakjes. Geen gezicht als Shusma haar bikini aan heeft. Of wanneer zij  in de zomer lichte kleding draagt. Ook tijdens de seks en in de sportschool onder de gemeenschappelijk douche valt het zakje extra op omdat het niet matcht. Ze is zich daardoor meer bewust van dat bungelende zakje. Het haalt haar eigenwaarde omlaag.

Ik zou ook niet graag met een donkerbruin of zwart zakje op mijn buik lopen. Het zakje zit er namelijk 24uur per dag. Altijd. De rest van mijn leven.

Ik kan haar vertellen over de hoge kosten. Dat wij als samenleving verantwoordelijk zijn voor de stijgende zorgkosten. Dat we moeten besparen. Bezuinigen. Dat we daarom zakjes in een neutrale kleur hebben. Dat kost minder geld.

Maar nu, nu ik Shusma hier zie staan met haar bruine buikje en het lichte zakje, zie ik ook de nare mis-match. Dit kan niet. Dit mag niet. Niet anno 2018.

Multi Cultureel Nederland? Ja. Gelukkig wel.

Multi Cultureel Stomaland? Nee…Helaas (nog) niet.

X Carlijn

Delen is lief…Wie weet bereikt dit bericht de stoma industrie…. Wie weet zit daar iemand die denkt: “He, daar ga ik iets aan doen!”