‘Hoi Carlijn. Volgende week is het ‘voorlees week’ op de Ouverture. Heb jij zin om een kwartiertje voor te lezen bij de kleuters?’
Ik lees het WhatsAppje van mijn zus. Tuurlijk wil ik dat doen. Mijn nichtje Thirza gaat sinds kort naar school. Leuk om op deze wijze kennis te maken met haar klasje. Alle kleuterboekjes komen uit mijn kast tevoorschijn. Boekjes over leren luisteren, logeren en de dierentuin. Ik kan niet kiezen. Bel mijn zus.
“Weet je wat?” zegt ze. “Lees het boekje over de echo. Thirza vindt dat een leuk verhaaltje. Een bever moet heel hard huilen omdat hij geen vriendjes heeft. Hij woont op een eiland en hoort aan de andere kant van het water nog iemand huilen. Met zijn bootje gaat hij op zoek naar het andere huilende beestje. Uiteindelijk ontdekt hij dat het geluid zijn eigen echo was.”
Diezelfde middag haal ik het boekje op. Ik lees het voor aan het drie jarige zoontje van mijn vriend.
“Is echo een spook?” Vraagt hij verbaasd en een beetje bang.
Ik leg uit wat de echo is. Doe het voor in de badkamer. Nog steeds is hij er niet van overtuigd dat de echo in het boekje een onschuldig geluid is. Ik neem een besluit. Dit boekje ga ik niet voorlezen. Dertig kleutertjes die in spook-angst de school verlaten lijkt mij geen goed idee. Ik kies een ander boekje. Een vrolijk verhaaltje over de beesten van de boerderij.
De voorlees dag breekt aan. Thirza zit met rode wangen van spanning op mij te wachten. Ik zie trots in haar blauwe glimmende oogjes.
“Welkom tante van Thirza,” zegt de juf. “Ik heb gehoord dat jij een supertante bent!” Thirza straalt. Ik fluister in haar oortje dat ik een ander boekje heb gekozen omdat het boekje over de echo een beetje moeilijk is voor kleuters.
Dertig kindjes luisteren met ingehouden adem. Grote ogen. Gegiechel om de dieren die ik luidruchtig na doe. Een geslaagd project van de Ouverture.
”Hoe was het vandaag op school, Thirza?” Vraagt haar papa die avond.
“Carlijn kwam toch voorlezen in jouw klasje?”
“Ja.” Antwoordt ze met een bloedserieus snoetje.
“Maar niet over de echo….. Dat boekje was namelijk een beetje te moeilijk voor Carlijn….”
Lief klein kleutertje. De wijsheid (bijna) in pacht. 😉
x Carlijn