“We hebben geen verkering meer.”
“Waarom niet?”
“Weet ik niet.” Hij haalt zijn zesjarige schoudertjes op. “Esmee wilde gewoon vriendschap ofzo.”
“Dat is toch ook leuk? En ze komt vanavond logeren dus gelukkig zijn jullie nog beste vrienden!”
Die avond is het dolle pret. We eten poffertjes, maken grapjes en spelen een spelletje. Daarna mogen ze samen in bad. Ze giechelen om elkaars blote buik. Jack glijdt in zwembroek in het water terwijl ik Esmee in een te grote bikini van Jack zijn zus hijs die ik verklein met speldjes en elastiekjes.
Daar zitten ze. Zij aan zij.
“Toch lijkt het nu net of jullie nog verkering hebben hoor!” Zeg ik vrolijk.
“Maar dat hebben we ook. Al heel lang.” Antwoordt Esmee voor hen beiden met haar hoge blije stemmetje.
Jack kijkt even verbaasd. Ik zie een fronsrimpel alsof hij denkt: ‘Oh, toch wel.’
“Wij gaan later namelijk trouwen.” Esmee kijkt trots naar haar vriend.
“Wat leuk. En waar gaan jullie dat doen?”
“Ehhm.” Esmee denkt heel diep na. “In Duinrell! Ik doe mijn oma’s trouwjurk aan en jij een net bloesje Jack.”
“Ooh oké.” Zegt Jack gelaten. Haalt zijn schoudertjes weer op.
“En dan krijg ik hele mooie haren met bloemetjes er in. En hele mooie nagellak.“
Het wordt hem teveel. De bindingsangst neemt toe. Hij zet snel zijn duikbril op, neemt een hap lucht en duikt letterlijk onder.
“En Carlijn, we willen ook heel veel baby’s.“ Esmee tettert lekker door. Ze heeft geen oog voor de schrik van haar verloofde. Hij komt boven water. Hoort het woord baby’s, neemt een hap lucht en duikt weer onder. Hij zoekt onder water naar een gezonken lego poppetje. Esmee krijgt een duw en is het zat. Ze wilt er uit.
Terwijl ik haar afdroog en haar haren kam kletst ze er nog steeds op los. De bruiloft wordt nog steeds besproken, zonder wederzijdse goedkeuring van haar toekomstig echtgenoot.
Tien minuten later, als Esmee allang beneden is, droog ik Jack af.
“Het is allemaal wat zeg. Je hebt dus nog wel verkering?”
“Ja.” Zegt hij blij maar gelaten. “Ik snap het ook niet zo goed.”
“Ach, vrouwen zijn wel vaker wat wispelturig lieverd.”
Ik geef hem een kus op zijn kruin. Hij ploft naast zijn verloofde op de bank met een bakje chips. Zes jaar oud. Schaterlachend om een scheet die stinkt. Beiden weer volledig kind in plaats bruid en bruidegom. 😉
X Carlijn