“Echt hoor. Ze poept écht uit haar buik!”
“Dat kan niet.”
“Jawel want tante Carlijn haar poepgaatje was stuk. Toen heeft de dokter een nieuw poepgaatje op haar buik genaaid. Ja toch Carlijn?””
“Ja, zo ongeveer. Dat klopt.”
“Moet ze dan op haar buik op de wc gaan liggen als ze moet poepen?” Vraagt het vriendinnetje nieuwsgierig.
“Nee joh. Carlijn hangt een zakje aan haar buik en dat zakje met poep leegt ze in de wc.”
“Oooh.” Zegt het meisje verrast, met grote ogen van verbazing. Ze staart naar mijn buik. Haar ogen priemen zich bijna door mijn kleding heen.
“Zou je het zakje willen zien?”
“Is dat niet vies?”
“Nee joh.” Zegt mijn nichtje quasi stoer. “Ik heb dat al duizend keer gezien.”
Ik trek mijn jurkje omhoog. Laat haar stap voor stap het zakje, de huidplak en het klittenband zien waarmee ik mijn zakje open en dicht kan vouwen als ik naar de wc ga. Ze vindt het fascinerend.
“Wow. Eigenlijk een soort luier voor grote mensen. Maar wat zijn ze een stomme kleur.” Zegt ze vervolgens onverwachts.
“Ja, dat vind ik ook. Ik zou wel roze willen. Of panterprint. Of met leuke stickers er op. Zouden jullie die willen maken voor mij?”
Dat willen ze wel. Juichend gaan ze naar boven. Met stiften, lijm, stickers en glitters komen ze weer naar beneden. Ik leg twintig stomazakjes op tafel. Vervolgens gaan ze ijverig aan de slag. Vol concentratie, bijtend op hun lipjes worden de glitters professioneel op mijn poepzakjes geplakt. Er wordt met sierlijke krulletters ‘poep’, ‘bah’ en ‘shit’ bij geschreven.
Na een uur zijn ze klaar. Tevreden bekijken ze het resultaat. Twintig versierde zakjes op een rij. Drie weken sierlijk poepen.
“Ik heb de glitters heel goed vastgeplakt.” Zegt het vriendinnetje met serieuze toon. “Anders vallen ze in de wc als je je zakje leegt.”
Plotseling buldert mijn nichtje van het lachen. “Dan heb je glitterpoep.”
Samen dansen ze in het rond. “Wij willen ook glitterpoep. Wij willen ook glitterpoep.”
Die middag lever ik mijn nichtje en haar vriendinnetje weer thuis af met een piepklein zakje glittertjes in hun zak. Voor vanavond… Op de wc….
Dan kunnen ook zij hun poep besprenkelen met glittertjes.
Dáár ben ik tenslotte tante Carlijn voor. 😉