Trouwen

“Papa brengt jullie naar school want mama moet werken.” Ze zet haar barbies op een rij. Spreekt de barbies streng toe: “Dus goed luisteren naar papa!”

Mama-Barbie wordt in de Barbie auto gezet en de kamer uitgereden. De achterbleven Barbies zitten met hun plastic arm omhoog. Zwaaien mama-Barbie uit.

Ken komt binnen.

“Zo kinderen. Zijn jullie klaar voor school?” Zegt mijn kleine nichtje met haar lage papa stem.

Ken neemt plaats achter het stuur. Alle Barbies worden op elkaar gestapeld in de Barbie-camper. Daar gaan ze. Een rondje om de tafel. Onder de stoel door. Op weg naar school.

Ik kijk vertederd toe.

“Nou lieverd.” Zeg ik tegen mijn nichtje. “Gelukkig is het 2020 en niet 1950.”

“Waarom?”

“Als een vrouw in 1950 trouwde moest ze stoppen met werken.”

“Waarom?”

“Zo ging dat toen. Als een vrouw trouwde hoorde ze niet meer te werken.”

“Van wie mocht dat dan niet?”

“Dat weet ik niet precies maar dat ging gewoon zo.”

“Maar wat moest ze dan de hele dag doen?”

“Mevrouwtje spelen. Wassen. Koken. Schoonmaken. Kleding naaien. Voor de kinderen zorgen.”

“Maar….” Ze lijkt diep na te denken. “Dat kan toch ook na je werk? Dat doet mama toch ook?”

“Ja dat is waar maar nu heb je elektrische huishoudapparaten, vroeger niet. En papa werkt ook mee in huis en kookt. En ik kom soms oppassen. En je gaat naar de opvang. Vroeger verdienden de papa’s het geld en de mama’s waren áltijd thuis en deden het werk in huis.”

“Altijd?” Vraagt ze verheugd. Het lijkt haar wel wat.

“Ja maar toen was er ook minder geld. Er waren geen Ipads. Mensen woonden in kleine huizen en sliepen bij elkaar op de kamer. Hadden geen speelgoed, maar één paar schoenen en droegen de oude kleren van hun broers en zussen. Ze aten iedere avond aardappels want dat was goedkoop en ze konden nooit op vakantie.”

Ze kruipt weer achter de camper aan. Op weg naar ‘school’. Alle Barbie-kinderen worden uit de camper gehaald. Krijgen een kus van Ken. De plastic armpjes worden weer omhoog gezet.

Met haar papa stem zegt ze: “Dag kinderen. Veel plezier op school. Ik kom jullie straks weer ophalen want mama gaat centjes verdienen voor jullie Ipad.”

Oeps. Dat was niet precies wat ik bedoelde maar ze heeft er in ieder geval iets van begrepen.

X Carlijn