“Koffie? Daar op dat bankje?”
“Goed plan!” Ik scheur de parkeerplaats op. Parkeer naast een grote dikke Porsche.
We rijden over de Posbank, een prachtig gebied bij Arnhem. Heuvels, bossen, heide, de zon strak aan de hemel. We hebben vanmorgen een flinke wandeling gemaakt. Genoten van de natuur en onze picknick. We waren net onderweg naar huis toen mama dit bankje zag. Verscholen tussen de glooiende heuvels met prachtig uitzicht.
We stappen uit. Ik werp een blik op de dure Porsche waar mijn kleine Hyundai als een piepklein koekblikje naast staat. We lopen naar het bankje en zien dat er nog een bankje staat. Verscholen tussen de bomen, iets lager gelegen. Dat bankje is bezet.
Mama zet koffie. Met haar thermoskan en koffiefilter. De geur van verse koffie stijgt op. Écht een vakantiedag. Ik schop mijn schoenen uit, plof lui achterover, sluit mijn ogen en geniet van de zon op mijn gezicht.
“Dat zeg je al zo lang maar er verandert niets!” Zegt een schelle vrouwenstem op boze toon.
“Schatje toch. Ik houd echt alleen van jou maar dit is niet het juiste moment.”
“Maar ik wacht al zo lang.”
Ik gluur tussen mijn wimpers door naar de man en vrouw op het bankje. Hij midden vijftig. Grijze haren. Jeans, blouse en trui over zijn schouders geknoopt. Zij veel jonger. Indische achtergrond, superslank, strak jurkje en hoge hakken. Het oordeel wat ik eigenlijk niet wil hebben is er onmiddellijk. De succesvolle rijke vijftiger met zijn maîtresse, stiekem in het bos; het speelt zich vlak voor mijn neus af.
“Poppetje toch. Niet huilen. Kom eens even bij mij.” Hij trekt haar naar zich toe. Sluit zijn hand om haar strakke ronde kontje. Ze vlijt zich met haar volle boezem en opgespoten pruillipje tegen hem aan.
“Kom maar poppedeintje. Huil maar niet.” Zegt hij nogmaals.
Terwijl mama de koffie inschenkt kijkt zij mij guitig aan en geeft mij een knipoog. We grinniken stilletjes.
Ze staan op. Lopen naar de Porsche. Zij heupwiegend op haar hoge hakken. Zijn hand nog steeds op de ronding van haar bips. Een figuurtje om jaloers op te zijn. Maar eerlijk gezegd ben ik dat niet.
Ik zit liever met mijn bergschoenen en vers gezette koffie naast mijn moeder dan met een pruillip in een Porsche naast de man van een ander. 😉