“Nee! Dat wil ik niet!” We komen net thuis uit school. Ze grist de brief van de deurmat.
“Ho wacht. Stop. Wat is er opeens aan de hand? Wat wil je niet?”
Ik kijk mijn negenjarige nichtje verbaasd aan.
Met een frons in haar voorhoofd kijkt ze boos naar de envelop in haar handen.
“Er is post!” Ze zwiept de brief demonstratief op tafel. “Omdat ik negen jaar ben geworden heb ik een oproep gekregen voor mijn vaccinatie. Dat wil ik niet!”
“Zullen we de koning even bellen dat je negen jaar overslaat en vanaf nu tien wilt zijn?”
Ze grinnikt.
“Maar,” zeg ik serieus, “dan krijg je misschien wel de bof, mazelen, rodehond, difterie, tetanus en polio.”
Ze trekt haar neusje op.
“Wat????” Vraagt ze met opengesperde ogen.
“Dat zijn ziektes. Ziektes waar je dood aan kunt gaan. Vroeger gingen duizenden mensen daar aan dood. Tot een slimme dokter er prikjes voor had bedacht. Met twee klein prikjes krijg je al die ziektes niet meer!”
“Maar die prikken doen pijn!”
“Polio, difterie en de mazelen doen veel meer pijn.”
Dan schiet mij iets te binnen: “Weet je nog dat ik vroeger Toverzalf had?”
“Ja! Toen ik als peuter een hele grote splinter in mijn voetje had heb jij hem met jouw toverzalf verdoofd en de splinter er uit gekregen. En bij mijn zusje heb je ook een keer jouw Toverzalf gebruikt.”
“Precies. Ik zou met je mee kunnen gaan en vlak voordat je je prikken krijgt een beetje toverzalf op je armen kunnen smeren?”
Ik kijk haar afwachtend aan.
Zal ze het nog geloven? Of is negen jaar écht te oud voor de geloofwaardigheid van de Toverzalf van tante Carlijn?
“Dat is een goed idee,” ze haalt opgelucht adem, “vraag jij het aan mama?” Blij huppelt ze naar boven.
Met één appje is het geregeld met haar moeder. De Toverzalf en tante Carlijn gaan mee naar de sporthal in De Lier waar ze de prikken zal krijgen. Dat die toverzalf uit een piepklein beetje verdovende lidocaïne bestaat en verder vooral uit een grote berg liefde en aandacht houd ik nog maar even stil.
Want in sommige situaties is het de oprechte troost en aandacht die pijn weghaalt en niet eens het medicijn…. maar dat vertel ik haar wel ná die prikken.
X Carlijn