Zeer Goed

“Mijn spreekbeurt gaat over ‘Leven met een stoma.”

Ik zit achterin de klas bij mijn nichtje Veerle. Groep zeven. Bernadetteschool in Naaldwijk.

“Als je heel erg ziek bent aan je darmen kan de dokter je darm verwijderen en dan krijg je een stoma.”

Ze laat een nep-stomaatje zien. Met open mond kijken de kinderen er naar. Alle kinderen krijgen een stomazakje op hun tafel. Nieuwsgierig worden de zakjes betast en begluurd.

Ze vervolgt haar verhaal. Vertelt over de werking van de darmen. Over de operatie, complicaties en leefregels. Wanneer het hoofdstuk over de verzorging van de stoma aanbreekt trekt ze vol zelfvertrouwen haar trui omhoog.

Op haar mooie blote buikje zit een stomazakje geplakt. Gevuld met chocoladevla maar dat weten de kinderen nog niet. Ik wel. Want mijn nichtje heeft geen stoma maar doet alsof. Ze laat zien hoe je het zakje leegt. De chocoladevla druipt als poep haar zakje uit. ‘Jekkie’ klinkt het door de klas. Veerle giechelt, likt haar vinger af en vertelt lachend dat het maar chocolade vla was. Alles zit onder.

Ik glimlach. Loop naar voren. Help haar het zakje te verwijderen. Met dikke pret staan we voor de klas.

“En dan geef ik nu het woord aan mijn tante Carlijn.”

Het is mijn beurt. Ik zeg dat ik zelf een stoma heb en wat dat betekent in mijn leven. Ik vertel over mijn vrijwilligerswerk bij de Stomavereniging en over StomaJONG. Dat dankzij StomaJONG niemand zich meer eenzaam hoeft te voelen met een stoma omdat er zoveel anderen zijn die het ook hebben. Dat we met die jongeren leuke activiteiten en uitjes ondernemen. Voorlichting geven zodat niemand zich meer hoeft te schamen. Ik vertel dat de koning het vrijwilligerswerk dat ik doe zo belangrijk vond dat ik er zelfs voor Geridderd ben; een speciale prijs van de koning! Ik laat mijn onderscheiding zien. Er stijgt rumoer op in de klas. Het maakt diepe indruk.

“Ik hoop dat jullie na vandaag begrijpen wat een stoma is en dat het nooit een reden is om iemand vies of raar te vinden. Want een stoma is niet vies. Het is niets om je voor te schamen.”

Er wordt hard geklapt. Veerle kijkt mij trots, met knalrode wangetjes aan.

En ik? Ik ben net zo trots op haar…..en op de Zeer Goed die ze in de pocket heeft!

X Carlijn

(Wilt uw zoon of dochter ook een spreekbeurt over leven met een stoma houden? Schroom niet en neem gerust contact met mij op voor informatie. Zo doorbreken wij met elkaar de taboe!)