Medi Wiedewiedewiet

“Sorry Carlijn. Ik kan op dit moment niets anders voor je betekenen dan dit. Je zenuwpijn is moeilijk te bestrijden. Je bekken te complex voor een operatie.”

Hij overhandigt mij zijn recept. Spreekt zijn bewondering voor mij uit. Ik bedank hem. Sluit de deur en loop met een diepe zucht de spreekkamer uit. De opgebouwde spanning voor vandaag giert nog na.

De pijn nam toe. Al maanden. Ik slikte extra medicatie. Maar tegelijkertijd kreeg ik rare bijwerkingen. Slechter zicht. Een haperend geheugen. Een been wat niet altijd mee kwam. De opgevoerde medicatie haalde pijn weg maar temperde tegelijk mijn hersenwerking waardoor functies haperde.

Ik stelde mijn bezoek aan de neuroloog uit. Zag op tegen de medische molen. Weer die vragenlijsten en uitproberen van medicatie. Ik prikte een datum drie maanden vooruit. Vandaag was het zover.

Mijn dossier lag voor hem op tafel. Operatieverslagen. Rapportages van opnames. De uitslag van de laatste MRI. Nog voordat wij elkaar de hand schudde was hij er al over uit. Binnen tien minuten stond ik weer buiten.

Even later sta ik met het recept aan de balie van Apotheek Transvaal. De enige apotheek in Nederland die legale wietolie met THC mag produceren. Ik kijk op mijn hoede om mij heen. Voel mij een toerist in Amsterdam die stiekem een blowtje koopt. Geen patiënte van een moderne ruimdenkende neuroloog.

Er volgt een uitgebreide uitleg. Medicatie voorlopig nog niet afbouwen maar dit er bij.

“Start met 3 druppels. U kunt twee weken met dit flesje doen. Dat is dan €58 alstublieft.“

Uiteraard! Nederland! Bovenop mijn verzekeringspremie, eigen risico, manuele therapie en niet vergoede stoma- en zorgkosten komt er nog eens €100 per maand bij aan wietolie die niet vergoed wordt .

Ik klaag niet. Ik hoop alleen. Hoop dat deze mediwiet mijn pijn doet dempen zonder bijwerkingen.

Die avond druppel ik 3 minuscule druppeltjes onder mijn tong.

Ik word niet high. Niet stoned. Hooguit wat loom. Ik ga niet giechelen of gek doen. Slaap aan een stuk door tot de volgende ochtend. Mijn bekkenzenuwen voelen rustig. Als ik de krant open sla lees ik toevallig over de discussie omtrent legalisering van mediwiet.

‘Overheid, waar zijn we toch mee bezig?’ Denk ik bij mijzelf.

Geen idee of het bij mij zal gaan helpen. Maar als zoveel (chronisch pijn) patiënten meer levenskwaliteit hebben dankzij mediwiet, sta het dan in godsnaam toe!

X Carlijn

Delen is Lief. Zodat de discussie omtrent legalisering van mediwiet wordt gevoerd. Jij gunt je naasten toch ook een pijnvrij leven als niets meer helpt?