“Dag Carlijn. Ik vroeg mij af of je er al uit bent…”
“Hoi.” Zeg ik enthousiast “Tof dat je mij belt.”
Vorige maand ging ik op gesprek bij De Kreek in ’s Gravenzande waar ze op zoek zijn naar een vrijwilliger met ervaring voor op de palliatieve afdeling. Een afdeling vol warmte, rust en liefde waar mensen te midden van goede zorg afscheid kunnen nemen van zichzelf, hun dierbaren en het leven.
“Jakkes. Ga toch iets doen waar je blij van wordt!” Reageerde mijn omgeving geschokt.
Blij word ik niet van de dood. De dood kan akelig, onvoorspelbaar en ongrijpbaar zijn. Maar de dood is soms ook te omarmen. Vooral wanneer iemand een volwaardig leven heeft gehad en in alle aanvaarding afscheid kan nemen van kinderen, kleinkinderen en een geleefd leven in liefde.
De dood wordt in mijn ogen grillig en onacceptabel als daar geen sprake van is: Te jong. Te ziek. Een lijdensweg of oneerlijke strijd. Maar toch kan de dood dan soms hoop geven. Omdat het een verlangen wordt. Een bevrijding. En hoe mooi is het als je in die laatste fase van wanhoop en later berusting iets kan betekenen voor de ander. In het laatste stukje leven zijn hand mag vasthouden of mee mag lopen langs een verre zijlijn.
Voor mijn vrijwilligerswerk bij de Stomavereniging werd ik regelmatig overdonderd door het overlijden van jonge leden. Meestal niet ouder dan dertig jaar. Weggerukt uit het leven. Uitvaarten in de brandende zon met popmuziek, champagne en bitterballen om het leven te vieren en tegelijkertijd de dood te haten.
“Ik heb besloten dat ik heel graag bij jullie kom werken.” Antwoord ik.
“Daar zijn we ontzettend blij om Carlijn!”
We maken afspraken. En zo zit ik hier. Te glunderen. Niet om de dood want die blijft zo akelig als hij is. Maar wel om deze nieuw gekozen richting.
Het zal niet zo groots worden als wat ik deed bij de Stomavereniging.
Maar juist het kleine, pure en oprechte lonkt.
In die laatste dagen, als het leven balanceert en bijna zijn evenwicht verliest er zijn voor de ander.
Dat is op dit moment groots genoeg.
X Carlijn
5 gedachten over “Als het leven balanceert”
Carlijn je bent een ENGEL . Ze zijn onder ons meestal zie je ze niet .
Soms wel en jij bent er een van.
Ik heb een mooie kerstengel die ik Gabriella heb genoemd .
Er kan een kaarsje in branden en ik zal je stilletjes sterkte toewensen als ik naar haar kijk.
Lieve Engel ik wens je een mooie December maand.
Wat goed dat je een nieuwe weg in gaat met je vrijwilligers werk. Een dankbare keuze denk ik. Veel succes .
Wat mooi om te horen Carlijn!!! Tot snel!! Welkom in ons team!!❤
Hartverwarmend, Carlijn!
Ze zullen zeker blij met jou zijn!
Prachtig Carlijn en ik begrijp wel waarom je dit wilt doen. Er willen zijn voor een ander en iets kunnen bijdragen om verdriet en verlies er te laten zijn is super mooi.