John2

Diepe Buiging

De zaal stroomt vol. Overwegend jonge mensen.

Je zussen en broer op de eerste rij. Je ouders naast jouw kist. Vrienden er achter.

Ik ken je niet. Heb je nooit ontmoet. Alleen over je gehoord. Nu ben ik te gast op jouw uitvaart.

Je zus is mijn vriendin. Al vijftien jaar. Ze sprak vaak over je. Vol bewondering. Ze deelde haar zorgen over jou. Ik zie haar zitten. Verdriet spat van haar gezicht, vermengd met trots.  Als ik om mij heen kijk zie ik exact diezelfde combinatie op ieders gezicht.

Verdriet. Trots. Respect. Rust.

Je zus spreekt prachtig. Over hoe zwaar jouw leven is geweest. Hoge pieken. Succesvol. Maar ook diepe dalen. Donker en alleen. De kanker die jou uiteindelijk ook nog overkwam. De doodswens die volgde.

Er worden herinneringen aan jou opgehaald. Foto’s getoond. Video’s. Muziek.

Alles door jou zelf uitgezocht en geregeld.

Je moeder en zusje vonden jou. Vorige week. Alles tot in de puntjes geregeld. Je wilde je familie nergens mee opzadelen. Zelfs je kledingkast was al leeg. De administratieve rompslomp rondom jouw zelfdoding had je zelf geregeld.

Er gaat een zucht door de zaal. Iedereen, jong en ouder, is geraakt door de krachtige, prachtige manier waarop jouw familie spreekt. Hoe trots ze zijn op jou. Hoe ze jouw keus respecteren. Hoe dankbaar ze zijn voor het afscheid dat je de afgelopen maanden zonder duidelijke woorden hebt genomen. Achteraf waren er vermoedens. Maar iedereen gunde jou je rust.

Tranen prikken. Overmand door de ongewone combinatie emoties die hier heerst. Er hangt liefde in de zaal. Bewondering. Respect. Verdriet. Maar bovenal jouw rust.

Ik ken je niet. Heb je nooit ontmoet. Maar nu zou ik willen dat ik je gekend had.

Goede reis grote broer. Ik zal je naam blijven noemen tijdens de etentjes met je zusje. Vragen wat ze aan je mist. Hoe ze dat doet…zo zonder haar grote broer. We zullen je gedenken. Want na vandaag heb ik stiekem het gevoel dat ook ik je een beetje heb gekend. Ik maak een diepe buiging voor jou.

X Carlijn 

Op de foto sta je zelf. Je familie heeft toestemming gegeven voor het plaatsen van mijn blog en voor het plaatsen van deze foto. Zij zijn dankbaar dat je op deze manier wordt gelezen en herdacht; dat verdien je!

Mijn e-book ‘Papa gaat over de tong’ is uit!

Recente reacties

5 gedachten over “Diepe Buiging”

  1. Wat mooi geschreven. Ik word er helemaal stil van.
    Allereerst heel veel sterkte voor de familie en iedereen die hem gekend heeft.
    Ik heb hem een paar keer ontmoet bij mijn vriendinnen Yvonne en Mieke.
    Een stil en rustig persoon met een vriendelijk gezicht en een innnemende glimlach.
    Wat was hij creatief en zijn schilderijen zijn zo bijzonder.
    Veel respect voor hem. Wat zal hij het moeilijk gehad hebben.

    Ik hoop dat hij nu rust heeft gevonden, gun hem dit van harte.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Brenda Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.